OVER HET KIND DAT MIJN OUDERS HEBBEN GEMAAKT…

“Loes… Altijd al bezig geweest met denken, freubelen, levensvragen en op zoek naar de zin van het leven. Als kleuter vroeg ze dingen als: “Heeft de maan ook een pyjama aan?” Ze voelde zich nooit ergens écht zichzelf of op haar plek.

Haar creatieve brein is altijd in de weer. Ook houdt ze ervan om te analyseren en filosoferen. Het creatieve schrijven zat er al vroeg in. Als jong meisje kon ze al mooi denken en raken. Puur, open, oprecht, eerlijk, kritisch en kwetsbaar… Precies zoals ze zelf ook is.

Ik denk dat haar boeken voor veel mensen (jong en oud) een punt van herkenning is. Het helpt jongeren hopelijk om open en eerlijk over hun problemen te praten. Voor ouders zal het ook een eye-opener zijn. Blijf altijd met je kind in gesprek en bied een thuis. Dat thuis is nergens perfect en dat hoeft ook niet. Voor iedereen geldt: blijf ook vooral naar jezelf kijken. Wees een spiegel voor jezelf en een ander…”